Tam olarak gözümün önüne getirmeye çalıştığım görüntüler belli belirsiz kendini hatırlatır bazen. Çekmeye çalışırım o görüntüleri hafızamdan; parçaları birleştirmeye, o ana tam olarak dönmeye çalışırım. Asla tam olarak gelmez, belki renkler eksiktir belki kişiler. Ya da sebep eksiktir bu görüntüyü aklıma getiren; eski fakat çok yoğun sevgidir belki bu sebep, yüceliğini yalnız yazıp çizdiklerim saklamış. Erken yaşta kaybedilen bir akraba ya da, kahkahası kulaklarımdayken gülen yüzü bir türlü tanınacak hale gelmez zihnimde. Bazı sokaklardan geçerken bu hisse kapılırım, eksik bir tanışıklık hissi. Üzerinden yürünüp geçilen anılar gibi sokaklarda, kimsesiz kalan çocukluğum koşuşturuyor. Sahi, ne oldu Zafer Caddesi'nin şimdilerde üzerinde hiç tanımadığı kalabalıkların yürüdüğü taşlarına? Fotoğraflar 2019'un Nisan ayında, Urla'da, Zenit 11 ile çekilmiştir.