Bir şehri ne kadar adımlarsanız o kadar açar kendini size. Burası Ar Pasajı. Aslında pek çok Diyarbakırlı için ayaküstü uğranabilir bir kıyı mekân. Matbaacılar Sokağı'ndaki merkezî konumununda sessizce durmaya devam ediyor. Şu an çoğu kapanmış ya da kapanmak üzere olan dükkânların matbaacılardan oluşan bir ev sahibi kitlesi bulunuyor. Ar Pasajı 60'lı yıllardan itibaren kent açısından ciddi bir sosyal alan olmaya başlar. İnsanların akın akın geldiği, elektronik eşyadan kıyafete, berberden terziye bir çok dükkânın bulunduğu, kentli müştereklerin bir arada yaşadığı, yaşarken kendi kültürel hafızasını damıttığı bir mekân. Dikkatlice dinlerseniz, Terzi Niyazi'nin daha sonra çay ocağına dönüştürülmüş kırık dökük dükkânının duvarlarında nüktedan hikâyelerinin yankılandığını duyabilirsiniz. Ya da 70'li yılların ortalarına kadar yazlık kışlık sinema olarak çalışan Ar Sineması'nın heyecanlı seyircilerinin şen kahkahalarını... Kent, yürüyüşe ritim veren durma anlarından kendini kurar. İmdat freni bugünlerde gerçekten görebilmeyi imliyor. Kent, öylece kıyısından geçilen bir duvar değil, dile gelmeye çalışan bir can gibi yakınlık kurulmayı, hevesle kucaklanmayı bekliyor. Ar Pasajı 60 yıla varan ömründe şimdi son demlerini yaşıyor. Bu yaşam akan pasajın anıları, kentimizin ortak hafızasını yarattı, yaratmaya devam ediyor. Bir hikâye diğerinin başlangıcı iken aynı anda bir başkasının sonu da olabilir. Ar Pasajı'nda bulabileceklerimiz, hem geleceğe hem de geçmişe eş seslenme hacmini arttıracaktır.

AR PASAJI

Diyarbakır, 2019

Bir şehri ne kadar adımlarsanız o kadar açar kendini size. Burası Ar Pasajı. Aslında pek çok Diyarbakırlı için ayaküstü uğranabilir bir kıyı mekân. Matbaacılar Sokağı'ndaki merkezî konumununda sessizce durmaya devam ediyor. Şu an çoğu kapanmış ya da kapanmak üzere olan dükkânların matbaacılardan oluşan bir ev sahibi kitlesi bulunuyor. Ar Pasajı 60'lı yıllardan itibaren kent açısından ciddi bir sosyal alan olmaya başlar. İnsanların akın akın geldiği, elektronik eşyadan kıyafete, berberden terziye bir çok dükkânın bulunduğu, kentli müştereklerin bir arada yaşadığı, yaşarken kendi kültürel hafızasını damıttığı bir mekân. Dikkatlice dinlerseniz, Terzi Niyazi'nin daha sonra çay ocağına dönüştürülmüş kırık dökük dükkânının duvarlarında nüktedan hikâyelerinin yankılandığını duyabilirsiniz. Ya da 70'li yılların ortalarına kadar yazlık kışlık sinema olarak çalışan Ar Sineması'nın heyecanlı seyircilerinin şen kahkahalarını... Kent, yürüyüşe ritim veren durma anlarından kendini kurar. İmdat freni bugünlerde gerçekten görebilmeyi imliyor. Kent, öylece kıyısından geçilen bir duvar değil, dile gelmeye çalışan bir can gibi yakınlık kurulmayı, hevesle kucaklanmayı bekliyor. Ar Pasajı 60 yıla varan ömründe şimdi son demlerini yaşıyor. Bu yaşam akan pasajın anıları, kentimizin ortak hafızasını yarattı, yaratmaya devam ediyor. Bir hikâye diğerinin başlangıcı iken aynı anda bir başkasının sonu da olabilir. Ar Pasajı'nda bulabileceklerimiz, hem geleceğe hem de geçmişe eş seslenme hacmini arttıracaktır.